در صورتیکه سالیانه تلفات جانی و مالی فراوان حرکت دهنده ای بدلیل گودبرداری های غیر اصولی چهره می دهد دارای اهمیت است . از آنجایی که ایمنی در وهله اولیه مخاطبش آدم است , به میزانی که در جامعه ای جان انسانها ارج و قیمت میابد این کلمه هم ارزش یافته و از جایگاه اهمیت اعتبار برخوردار میگردد . انسان روز جاری رفته رفته به رده ایمنی در محیط معاش و کار پی برده و برای مراقبت آسایش و روان خود به شدت به آن محتاج است . ایمنی ( safety ) در هر زمینه‌ای از جمله پزشکی , صنعت و مواقعی از این قبیل تحت عنوان شاخه‌ای از دانش شناخته شده‌است و به تجزیه و چک عوامل مخاطره‌آمیز میپردازد و راهکارهای در اختیار گرفتن و کاهش آنرا پیگیری می نماید . ایمنی اگر‌چه شاید به صورت صد در صد و مطلق حاصل نشود ولیکن وضعیتی است که در آن میزان خطر پذیری , محاسبه شده و حدود قابل پذیرش آن شناسایی و برای رهایی و پیشگیری از مخاطرات احتمالی , نسبت به آن طرح ریزی و تمهیداتی معمول می گردد . البته قطعا مسئولیت اکثر ایمن سازی محیط کار و رسالت ساخت باورپذیری در‌این حساس ; مستقیماً به عهده مدیران سطح ها خوب نهاد های حاکمیتی و سازمانهای ذیربط ست .
مبحث ایمنی در گودبرداری از منظر شهرسازی و جنبش در جهت توسعه و گسترش شهری و نیاز مبرم به افتتاح از فضاهای زیرزمینی چه برای تولید کانال های ارتباطی و حمل و نقلی باطن شهری درخصوص احداث منش ها , تونلها و ساخت و گسترش مترو به مراد جذب ترافیک های سنگین وزن روی زمینی , چه در باب استفاده از تراکم های زیرزمینی و احداث طبقات پارکینگ جهت تأمین توقفهای فعلا وسایط حمل و نقل باطن و برون شهری , امروزه برای آدم امری دوری ناپذیر بوده و او‌لین قدم در این راه پباده سازی و عملیات اجرای مهندسی ظریف و به طور ایمن گودبرداریها , حفاری و خاکبرداری های پروژه های ساختمانی و عمرانی می‌باشد . از همین منظر احتمالا بتوان به صورت جدا اظهار کرد شیوه به ساخت تراکم های روی زمینی اعم از خیابان و آزاد راه و روش های طبقاتی در کلان شهر هایی مانند تهران حرکتی به نهایت انحرافی است .
به این ترتیب ارتقا مقام ایمن سازی در پروژه های عمرانی داخل شهری به جهت بسط استوار و تامین رفاه و آسایش شهروندان فارغ از داشتن دلهره و تلفات و آزار های ناشی از همجواری و رفت و آمد در محاذات پروژه های توسعه و گسترش شهری امری لازم و دوری ناپذیر است . در مباحث مرتبط با قانون ها ملی ساختمان در زمینه‌ی هدف ها و سفارش های ایمنی به صحت به موضوعاتی مانند : تأمین ایمنی , بهداشت , سالم و صرفه اقتصادی شخص و جامعه , ارتقای کیفیت و ارتقاء قدمت اثر گذار ساختمان , حاکمیت ضابطه و الزام آور بودن ضوابط اشاره شده و از تمامی مهمتر این‌که اعتنا شود قانون ها تدوین کردن شده به خودی خویش متضمن کیفیت ساختمانها نیستند بلکه ساخت نظامی کارآمد برای اعمال و در دست گرفتن این قانون ها و بررسی بدون واسطه و خوب حتمی است . به عهد وزیر با شخصیت رویکرد و شهرسازی درصورتی که معنی در دست گرفتن را از ضابطه نظام مهندسی و در دست گرفتن ساختمان حذف کنیم , وجود این ضابطه بیهوده و عبث می گردد .
گودبرداری عمیق ساختمانها علی الخصوص در بافت جان دار شهری مدام از دغدغه‌های خیالی مهندسان بوده است . به نحوی که مصالح و زمان صرف شده برای پایدارسازی ایمن دیواره گودهای عمیق , احتمالا مخارج قابل توجهی را به پروژه‌ها اجبار کند . بدین‌ترتیب مهندسان زیادی در دهه‌های اخیر بر روی روشهای گودبرداری و مساله فنی و اجرایی مرتبط با آن تحقیق نموده و بسته به موقعیت متفاوت پروژه , استراتژی‌ها و روشهای خاصی را تجربه کرده و آن‌ها‌را در جامعه مهندسی منعکس نموده‌اند . از همین رو دقت به رویه کشورهای پیشرفته در مسئله صنعتی سازی , ارتقا رده صنعتی سازی در صنعت احداث اعم از ساخت توسعه و گسترش صنعتی در روش های پایدارسازی گودبرداریها امری حتمی به نظر می رسد .